Decyzja o pierwszym dziecku jest często bardzo przemyślana (jeśli oczywiście natura sama za nas nie zdecyduje). Podobnie pewnie jest z myśleniem o drugim dziecku, jeśli oczywiście rodzice w ogóle są tym zainteresowani. I wtedy nasuwają się pytania: kiedy najlepiej zdecydować się na drugie dziecko – czy dość szybko, czy trochę odczekać, czy jeszcze dłużej odczekać. Ponieważ mam dwie córeczki, chciałabym podzielić się z Tobą moimi przemyśleniami na ten temat.
W moim przypadku, decydując się na pierwsze dziecko od razu wiedziałam, że będę chciała mieć ich przynajmniej dwoje (na początku myślałam o trójce, ale życie zweryfikowało moje plany). Uważam bowiem, że łatwiej wychowywać dwójkę niż jedno dziecko i między rodzeństwem może stworzyć się świetna więź, która będzie podporą dla każdego z nich przez całe życie (doświadczam tego z moją siostrą).
Po pewnym czasie od urodzenia pierwszej córki stwierdziłam, że optymalnym czasem na staranie o drugie będzie wtedy, gdy pierwsza skończy dwa lata. I tak się stało, dlatego różnica między moimi dziewczynkami wynosi prawie trzy lata. Jakie są tego wady i zalety?
ZALETY:
Jeśli z góry zakładasz, że chcesz mieć małą różnicę między dziećmi, będziesz pewnie przechowywać całą „infrastrukturę” dziecięcą – łóżeczko, wózek, ubranka, wanienka, zabawki (w międzyczasie warto oczywiście pożyczać te wszystkie rzeczy, szczególnie jeśli nie masz zbyt dużo miejsca na przechowywanie).
Jesteś wprawiona w opiece nad niemowlakiem – bardzo dobrze pamiętasz, co robić przy maluszku.
Pewne elementy masz zweryfikowane i możesz jeszcze lepiej poukładać swoje macierzyństwo, korzystać z kolejnych rozwiązań, a odrzucić te, które się nie sprawdziły.
Twoje starsze dziecko może dłużej być z Tobą, kiedy przebywasz na drugim urlopie macierzyńskim – moja Hania zaczęła chodzić po kilku miesiącach do przedszkola, ale mogłam ją bez problemu przy początkowych objawach choroby zostawiać w domu, by szybko wyzdrowiała i nie zachorowała jeszcze poważniej.
Z biegiem miesięcy będzie coraz łatwiej – starsze dziecko będzie mogło Ci pomóc w opiece nad młodszym, od najmłodszych lat będzie ćwiczyć współpracę oraz umiejętność dzielenia się (mamą, tatą, zabawkami, czasem itp.).
Mała różnica między rodzeństwem procentuje w wielu przedszkolnym – dzieci potrafią bawić się razem i z chęcią to robią.
WADY:
Jeśli dziecko chodzi do przedszkola, to warto je tam posyłać, nawet jeśli będziesz na macierzyńskim, ale musisz liczyć się z tym, że będzie przynosiło choroby do domu.
Po urodzeniu drugiego dziecka będziesz przytłoczona kolejnymi obowiązkami: oprócz wyczerpującej opieki nad noworodkiem, a potem niemowlakiem, będziesz musiała w międzyczasie zajmować się starszym dzieckiem, zatem Twoje chwile spokoju skurczą się niepomiernie.
Twoje starsze dziecko może czuć się trochę odrzucone i reagować w taki sposób, w jaki się nie będziesz spodziewać – np. agresją w stosunku do młodszego rodzeństwa (tak było w moim przypadku), regresją.
Będą kłótnie – o zabawkę, o mamę, o to, kto pierwszy; będą płacze i krzyki – warto ustalać regułę: najpierw jedno, potem drugie dziecko itp.
Oczywiście, każda rodzina jest inna, tak jak każde dziecko. Mogą się zdarzyć inne problemy, a niektóre w ogóle nie wystąpić. Każde doświadczenie jest wyjątkowe, bo każdy wybór jest indywidualny i w innym kontekście. Według mnie jednak, jeśli zamierzasz mieć przynajmniej dwójkę dzieci, tylko nie wiesz, kiedy zdecydować się na drugie, polecam Ci niezbyt dużą przerwę. Owszem, na początku jest mnóstwo problemów i frustracji, bo nie jesteś w stanie zadowolić każdego w taki sposób, jaki oczekują. Musisz przecież dzielić swój czas i działania na dwoje dzieci. Ale z biegiem miesięcy i lat jest coraz łatwiej, a i Ty możesz wygospodarować czas bez dzieci – wprawdzie będzie to maksymalnie kilkanaście minut co jakiś czas, ale będą się zdarzać coraz częściej i wydłużać. Jeśli są jednej płci, raczej będą się bawić częściej ze sobą, bo dużo ich łączy. Ale i wspólna zabawa między siostrą i bratem jest również możliwa.
A Ty, kiedy urodziłaś drugie dziecko? A jeśli jeszcze nie, to czy myślałaś o tym?
U mnie właśnie Agnieszka ma 2 lata i po mału myślimy co dalej. Nie chcę czekać zbyt długo, lata lecą, a tak jak piszesz – starsze dziecko może pomagać, a później gdy będą starsze mogą się fajnie dogadywać ze względu na małą różnicę wieku.
Obawiam się też trochę, jak to będzie, czy da się to jakoś ogarnać i jak 🙂 Czasowo i organizacyjnie. Fajnie, że dzielisz się swoimi przemyśleniami 🙂 A czasem jest tak, że nie ma co długo się zastanawiać, bo w końcu nie podejmiemy decyzji. Wszystko jakoś da się poukładać, prawda? 🙂
Da się, oczywiście 🙂 I faktycznie, nie zawsze jest sens myśleć za długo. Owszem, trzeba przygotować się na trudniejszy czas, ale teraz z mojej kilkuletniej perspektywy widzę, że było warto (a za kilka lat myślę, że to jeszcze się uwypukli :). Widzę to po moich znajomych i bliskich – gdy lata lecą, człowiek zaczyna mieć jeszcze więcej wątpliwości, czy teraz decydować się na drugie dziecko – a czas przemija.
Mogę powiedzieć, że gdy drugie dziecko się pojawi, czasu na przemyślenia będzie dużo, ale czasu na działanie dużo, dużo mniej 🙂
Masz rację, że im dłużej człowiek się zastanawia tym trudniej 🙂 A czas leci i się nie cofnie 🙂 Jak każdą decyzję, warto przemyśleć, zastanowić się, ale jeśli chcemy mieć drugie(czy kolejne dziecko) to też nie można tego przedużać w nieskończoność. Obawy są normalną sprawą, ale jakby nie patrzeć – jaka też jest radość 🙂
Lubisz ciasteczka? Ja najbardziej te własnej roboty:-) Ale dowiedz się więcej o tych komputerowych. Powiedz mi więcej!
